tulipanekgda

Stala i nerwowo stapala z nogi na noge.

Zobaczylam ja z plecakiem i papierosem w prawej dloni...

Madra dziewczynka, wiec bez wiekszych problemow dojechala tu...

To ty brzydalu?! Na to pytanie się skwasila...

Cala ona!

Tak samo jak ja „nie pali”, dziwne! tylko kogo my probujemy oszukac?!

Nie wiem jak traktowac jej ostatnie zdanie...zdanie na pozegnanie.

Bac się czy cieszyc?

JESZCZE CIE ZLAPIE...

Coz, niech lapie byle skutecznie.

K dojechal niedlugo po jej wyjsciu...dobrze ze zdazylam kupic chlebek.

Przywiozl mi moje Martini, które wlasnie sacze malymi lykami, delektuje się...

Wracajac do niej...nie zaskoczyla mnie niczym, zdjecie widzialam wiec jakis przyblizony obraz mialam...z rozmowy...hmm może troche bardziej speszona.

Ale może to wina dlugiej podrozy a może i ona starala się być mila?

Tyle „cieplych” slow od niej uslyszalam...najczesciej jednak powtarzała, ze jestem okropna.

A powinna być grzeczna, w koncu nikogo tu nie zna.. przynajmniej na razie.

Tak mi się przypomnialo, czas na papierosa...kieliszek pokazal mi już dno...ide po dolewke.

W koncu jutro poniedziałek i znow praca...kozystam z niedzieli jka tylko się da. Szkoda, ze K już pojechal...

Ja upojona alkoholem spragniona pieszczot siedze tu sama, w lewej rece kieliszek, w prawej papieros czeka na plomien...

Usta rozgrzane procentami, pod nosem podspiewuje moja IRE...a już jutro czar prysnie...
juz jutro poniedzialek!

Ponoc...ponoc kaluza przed klatka wyschla już dawno.

Nie zauwazylam, jakos nie mialam czasu.

A moze zwyczajnie nie chcialam zauwazyc?

Zwyczajnie tak bujam z glowa w chmurach i nie patrze pod nogi...

Slysze szum wiatru...slysze, ze nadciaga zima..caly czas.

Wyciagam puchowa pierzynke...wietrze kurtke...a może ja tak wyprac?!

Rekawiczki i szalik już w pogotowiu czekaja. jakby co...

Tak..............................................................

Kałuża wyschla, nie widze jej z okna, a wychylalam się mocno.

Dzis tez wieje.

Zapalam papierosa...naciagam golf na brode....zaciagam się.

Czy daleko do piatku?

Kotlet się przypalil a herbata mi już wystygla.

Cale szczescie ze za oknem slonko przygrzewa.

Wieczor zapowiada się milo, wspomnienia i sentymenty wracaja.

Jak za starych, dobrych czasow, kiedy siadalismy z sasiadami na hustawkach i malymi lykami saczylismy piwo, popalajac papierosy, smiejac się  i mocno gestykulujac.

Dzis to samo, hustawki, piwo, papierosy i my...

Spodnice już wyprasowalam, zakiet przygotowalam...jutro musze się zrobic na bostwo czyli wcisnac się w te male, sexowne ciuszki i w kolejke na imieniny do tesciowej. Oby miala cos mocnego bo nie zniose towarzystwa tej Kaski, ktora bede musiala znosic tak dlugo, jak dlugo bede z Krystianem, paranoja!

Jesli już jestem przy rozrywkach, to po ostatniej imprezie nie mogę się opedzic od moich amantow z dzielnicy!

Ze tez ta dzielnica taka mala! Za mala jak dla mnie!

A teraz ide zmyc ta smietane z twarzy, wieczor się zbliza...
boje sie tej kaluzy pod klatka schodowa!

Powroty sa smutne.

Zdecydowanie ich nie lubie!

Już nie obudzi mnie pianie koguta, już nie będę mogla biec boso po schodach do lazienki...

Nie będzie pieczonych ziemniakow i gotowanej, zlotej kukurydzy...

Nie będzie uciekania przed glodna kura i wygrzebywania z kurnika swiezo zniesionych jaj.

Teraz będzie to znienawidzone przeze mnie wstawanie do pracy, praca i praca...

Noce beda samotne i poranki takie chlodne.

Znow musialam wrocic tu...znow będę toczyla wojny z matka...bo już nawet nie chce mi się pisac „mama”.

Wariatkowo na maxa...zaraz zrobie sobie pranie i wyjde...żeby się z nia nie minac w drzwiach gdy będzie wracala z dzialki.

Smutny dzien...mam za soba ponad 8godzin jazdy pociagiem, w chalupie syf bo brat od piatku sam...

Co najgorsze miał karmic Stefana...nie karmil, wrocilam i zastalam puste akwarium...

...Stefan...plywa już gdzie indziej.

Znow szara, nedzna rzeczywistosc! Az zal serce sciska...

A tam gdzies na polnej drodze lataja swietliki...ja nie mogę ich już gonic...

Jeszcze pojedyncze sztuki lataja...beze mnie...

Zapach swiezego siana...

Dźwięk ciagnika...

Pianie koguta... będzie mi tego brakowalo...

Stoje nad torba..jets spakowana i gotowa do drogi...

Ja jeszcze tak bardzo podekscytowana...

Ale jakos tak dziwnie wyjsc, zatrzasnac za soba drzwi na caly tydzien...

Zostawic to wszystko i wyjsc nie odwracajac się...

Torba czeka...K tez...

Już ide...jeszcze tylko chwilke...

Jeszcze tylko nakarmie Stefana!

Jeszcze tylko...tylko sobie popatrze przez chwilke.

nie zdawalam sobie sprawy, ze taka ze mnie domatorka...
wychodze....